GEÇMİŞ

“Bana öldüğümü söylediler. Yanıldılar. Yeniden doğmuştum.”

Senaviev ailesindeki birçok erkek Kızıl Ordu’ya hizmet etti. On sekiz yaşındayken, Sovyetler Birliği Afganistan’daki operasyonlarını sona erdirirken Senav’ev askere çağrıldı. Hizmet süresi sona ererken Senav’ev tam zamanlı hizmete seçildi. Güreş birliğinin bir parçasıydı. Burada cüssesi ve maç stratejileriyle övülüyordu. Ağır topların yanı sıra Senaviev’in eğitimi savunma ve patlatıyıcı taktikleri üzerine de odaklandı ve oradayken silah kısmında hassas aletler ve kalıp yapımcılığı üzerine de çırak olarak çalıştı. Senaviev Rusya Donanması’na katılmak için transfer isteğinde bulundu. Fakat gizli sebeplerden dolayı Silahlı Kuvvetler’de kaldı.

PSİKOLOJİ RAPORU

Kriz zamanında sakin: Uzman Aleksandr “Tachanka” Senaviev’in dosyası daha fazlasını söylemiyor. Görüşmemiz sırasında geçmişini yeniden değerlendirmeden önce saha raporlarını daha derinden inceleyip onu eğitimde izlemek istedim.

Senaviev’in gür bir kahkahayla birleşen gürültülü bir espri anlayışı var. Kimseyi incitme niyeti olmadan bazen patavatsız olabiliyor. Şahsen netliği olan birine saygı duyuyorum. […] Kendini takımına adamış biri ve operasyonlar sırasında oldukça odaklı ve sakin. Bununla birlikte biraz hüsran da gözlemledim. Onu tutkuyla destekleyen bir uzman grubu var. Ancak Senaviev yine de nasıl kullanacağını bilmediği bir potansiyelinin olduğunu hissediyor. Ezici bir güç istediği ortada. Bu sebeple ben de ona yaklaşımını değiştirmesini önerdim. Eğer takımı üzerine çalışırsa, özellikle, stratejilerindeki açıkları araştırmalı. Orada uyabileceği bir yer bulabilir. […]

Senaviev’in küçük kız kardeşi bir doktor ve görüşmemiz ilk olarak kız kardeşinin doktor önlüğüyle olan fotoğraflarını göstermesiyle başlamışken, yeğenlerinin ve kendi çocuklarının olduğu bir düzine fotoğrafı göstermesiyle devam etti. […] Kız kardeşiyle birlikte birçok şeyden mahrum bırakılarak katı bir evde büyümüş. Bu sebeple hayattan keyif almaya çalışıyor. İkisi de çocuklarını sevgiyle ve kahkahalarla büyütmek için kendilerini adamışlar. Aynı zamanda fiziksel objeleri almayı veya biriktirmeyi sevmiyor ve bunu çocuklarına da uyguladığında bu davranışı onlarda şaşkınlık yaratıyor. Bunun boşanmasıyla da ilgili olduğunu düşünüyorum. […]

Senaviev kendini ülkesine adamış ve vatanseverliğinin ona verdiği hayatı severek yaşıyor olsa bile, oğlunun ve yeğeninin askeri bir kariyere sahip olmasını istemiyor. “Zorunlu hizmetlerini tamamlayabilirler,” dedi bana. “Ardından gidip başka bir yerde faydalı olabilirler.” Aslında Senaviev’in ailesi ve arkadaşları için istedikleri şey, faydalı olduklarını hissettikleri bir rol bulmaları, kendisinin bulmaya çalıştığı şey. Aradığı şeye ulaşmasında rehberlik de bir takım olarak Rainbow’a düşüyor.

-- Dr. Harishva “Harry” Pandey, Rainbow Yöneticisi