ACHTERGROND

Lera was negen toen bij haar neuropathie werd vastgesteld, waarbij het spierweefsel langzaam degenereert en het gevoel in ledematen en vingers en tenen afneemt. Ze is drie jaar na Tsjernobyl-ramp in de door straling geplaagde stad Homel geboren in Wit-Rusland. Ze groeide op te midden van kinderen met aangeboren afwijkingen en de diagnose bevestigde haar grootste angst. Haar ouders stimuleerden haar en haar jongere broertjes en zusjes om fysiek actief te zijn. Lera dreef zichzelf tot het uiterste om haar lichaam in topconditie te houden en de aantasting van haar zenuwen te bestrijden. Haar jonge geest had bedacht dat ze niet ziek kon zijn als ze gezond was.

Alle drie de kinderen van het gezin Melnikova sportten veel. Lera blonk uit in sporten waarin behendigheid en finesse een rol speelden. Ze wist dat de neuropathie erger zou worden, tenzij iemand een permanente oplossing zou vinden. Ze besloot die iemand zelf te worden.

Lera verhuisde naar Novosibirsk om aan de Staatsuniversiteit van Novosibirsk te studeren en behaalde daar een doctorstitel in Microbiologie en Immunologie. Ze bleef bij de Staatsuniversiteit werken in het laboratorium voor biotechnologie en virologie. Dankzij haar onderzoek werden er behandelingen gevonden voor verschillende pathogenen en neuropathieën zoals die van haar, in de vorm van medicijnen en oplosbare nanieten. Ze had geen remedie gevonden, maar wel een manier om remissie te bereiken.

Lera zou waarschijnlijk bij de academie zijn gebleven als ze geen bezoek had gekregen van de Federale Veiligheidsdienst van de Russische Federatie (FSB). Russische Spetsnaz-operators en speciale troepen hadden steeds meer te vrezen van giftige stoffen zoals het zenuwgas VX. Voor het eerst in haar leven werkte Lera voor iets groters dan alleen zichzelf. Met haar onderzoek redde ze de levens van volkomen vreemden, die nog steeds contact met haar houden via bedankkaartjes, foto's en brieven. En daar bleef het niet bij. Lera greep de kans om met Spetsnaz-vrijwilligers te werken met beide handen aan, om de nanobots in uiteenlopende situaties op hun goed getrainde lichamen af te stellen. Ze beleefde al snel plezier aan het gevoel van competitie en verbondenheid, en de mentale gehardheid van de Russische speciale eenheden. Ze ging bij het leger, in de hoop zelf een Rode Baret te worden, om aan het front levens te redden als chemisch, biologisch, radiologisch en nucleair (CBRN) specialist.

In het Russische leger bewees Lera al snel lichamelijk en geestelijk sterk genoeg te zijn om te proberen bij de Spetsnaz te komen. De opleiding was meedogenloos, met de lijf-aan-lijf-mesgevechtstrainingen van Kapkan als toppunt. Door een misstap en een houw van Kapkan werd haar gezicht van wenkbrauw tot wang opengeritst, maar Lera raakte hem op zijn neus en in zijn ribben voor de pijn haar teveel werd. Ze brachten de nacht door in de eerstehulptent. Ze spraken niet, maar voelden dat er een nieuw, onuitgesproken respect tussen hen was ontstaan. Die dag verdiende ze haar bijnaam 'Finka', oftewel 'mes'.

Lera werd de CBRN-specialist van de Spetsnaz. Ze werd ingelijfd bij de Vympel-eenheid van de FSB waar haar nanobots haar eenheid hielpen om te overleven in gevaarlijke gebieden. Ze was een van de weinigen die de dosering van de nanobots kon afstellen op specifieke agenten.

Ze bouwde een naam op door de vernieuwing van Russische slagveldprotocollen voor het omgaan met en neutraliseren van gevaarlijke ladingen. Ze werd expert op het gebied van gezamenlijke operaties met andere ATE's. Six heeft Lera gevraagd met Rainbow Six een eigen CBRN-eenheid op te zetten, met Olivier 'Lion' Flament als haar eerste lid.

PSYCHOLOGISCH RAPPORT

Lera ontdekte dat haar neuropathie langzaam resistent werd voor behandeling. Haar oude angsten keerden terug. Ze analyseerde elk pijntje en ongemak en probeerde nog harder in topconditie te blijven. Ze verfijnt haar formule steeds meer om pijnscheuten en gevoelloosheid te bestrijden, die zij ziet als de eerste tekenen van aftakeling. Ze moet vaak bijna overgeven na trainingen met IQ en Valkyrie, maar alleen Valkyrie begrijpt hoeveel het haar kost om zich zo in te spannen. Lera kan niet onderscheiden wanneer haar ziekte toeslaat en wanneer ze gewoon uitgeput is. Ze wordt door haar angst gedreven tot een waanzinnig soort van lichamelijke perfectie. Ze is niet de jongste meer, maar houdt steeds wanhopiger vast aan het leven. Ze is nu in het geheim op zoek naar een nieuwe behandeling. Doc is ervan op de hoogte en hij houdt haar ziekte scherp in de gaten om in te grijpen als het haar prestaties beïnvloedt. Niemand anders weet hiervan. Haar nuchtere mentor Kapkan weet het niet en ook Tachanka, met wie ze drinkt en flirt, is niet op de hoogte.